Een drukke aprilmaand

28-04-2014

Het is erg lang geleden sinds mijn laatste blog. April is een hectische maand geweest waarin ik een hoop gedaan heb. Ik heb erg veel therapie gedaan en ben erg opgeschoten. Maar had ook echt een dipweek waar ik dit hele onderzoek niet meer zag zitten omdat ik echt niet wist hoe ik het af moest krijgen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat het hele onderzoek gewoon te groot is voor één persoon. Zeker met de omstandigheden hier, want veel therapie gaat niet door en moet dat weer opnieuw ingepland worden, wat erg frustrerend is. Rond Pasen hadden veel childcare workers opeens een week vrij genomen zonder dat aan mij te melden, waardoor ik weer een week achter liep met therapie. Dat was het moment waarop ik het echt even niet meer zag zitten. Ik heb nog heel veel sessies te doen met de kinderen en gewoon te weinig tijd om het in te doen. Ook heb ik nog niet zo veel aan mijn thesis kunnen zitten, die natuurlijk ook af moet. Daarnaast moet ik elke sessie die ik film (7 sessies per kind) scoren, wat een hoop tijd kost.
Ik ben in gesprek gegaan met mijn supervisor hier om te laten weten hoe ik erover dacht. Ze heeft me goed geholpen door ervoor te zorgen dat ik een week alleen aan mijn thesis en het filmpjes scoren kon zitten, terwijl de anderen hier mijn therapie opvingen. Dat heeft heel erg geholpen. Ik heb een goede planning gemaakt, mijn hoofd weer even op orde gebracht en een productieve week gehad. Sinds vorige week zet ik er weer helemaal de schouders onder en ga met goede moed verder. Ik ben nou eenmaal eigenwijs en wil toch gewoon het onderzoek doen zoals ik het gepland heb.

Naast het harde werken heb ik ook een hele hoop leuke dingen gedaan in de weekenden. Dagjes naar stadjes in de buurt van Bronkhorstspruit, naar de Afrikaanse markt in Johannesburg of gewoon lekker in het zonnetje liggen en uit eten. Het tweede weekend van April ben ik met Anne, TImea, Lisa, Mirte en haar familie naar het Kruger National Park geweest. We hadden vrijdag lekker vrijgenomen zodat we daar op tijd konden zijn. Helaas liep de reis ernaar toe niet helemaal soepel. De andere auto kreeg een steen op hun ruit, waar vervolgens een goede ster in zat. Ongeveer 10 km van de gate van kruger park kregen wij een klapband. We reden heel hard, dus het was best eng want we raakten bijna van de weg. Gelukkig konden we veilig stoppen en heb ik met Thomas de band verwisseld. Toen konden we gelukkig weer verder. In Skhukuza aangekomen bleek dat alle game drives met de rangers al vol zaten. We waren best boos, want we hadden ze al twee weken geprobeerd te bellen om iets te boeken, maar of de telefoon lag van de haak, of hun systeem was weer eens niet online dus konden we niets boeken. Op zaterdag ochtend werden we wakker van apen die op ons dak sprongen. De huisjes waarin we sliepen hadden buitenkeukens en ze hadden bij iedereen de hele koelkast leeggegeten. Daar ging ons ontbijt! Na het nieuwe ontbijt hebben we toch nog een game drive kunnen regelen. En wat voor één. We hadden een hele aardige ranger die ons in plaats van de betaalde 4 uur, ons 9 uur heeft rondgereden en ons de mooiste plekjes laten zien. In het eerste halfuur zagen we al vier leeuwen die op een rotsberg van het prachtige uitzicht en het zonnetje lagen te genieten. Daarna nog van alles gezien: impala’s, giraffen, rhino’s, hippo’s, gnoes, buffels, olifanten, krokodillen, en wilde zwijntjes (Pumba’s). Heel gaaf! Tijdens de lunchstop zijn we opnieuw bijna beroofd door apen! Wat een slimme beesten. ’s Avonds hebben we lekker gebraaid en toen vroeg naar bed. Zondagochtend hebben we een sunrise drive geboekt. We staan om 5 uur al op de parkeerplaats op de bus te wachten, zodat we op de mooie plekjes zijn met de zonsopgang. Of tenminste dat hadden we gehoopt. Er staan zo’n 40 mensen te wachten en er komt maar één bus, foutje in het systeem. 16 mensen kunnen niet mee (waaronder wij) en we moeten ruim een uur wachten op een andere bus. Tegen die tijd is de zon natuurlijk al op. Gelukkig hebben we daarna nog wel een mooie game drive, maar veel nieuwe dingen zien we helaas niet. Om 10 uur zijn we weer terug bij de huisjes en pakken we snel onze spullen. Mirte gaat met haar familie een weekje reizen dus onze wegen scheiden. Wij gaan op de terugweg nog langs gods window en blyke River canyon; twee practhige uitkijkpunten. Bij blyke River canyon lunchen we en dan snel door naar huis. We komen nog op een afgrijselijke weg die meer uit putholes bestaat dan uit weg, maar waar we wel 50 km lang met zo’n 15 km per uur op moeten rijden. Ik ben moe want ik heb al 8 uur gereden vandaag, dus ben blij dat we eindelijk op de snelweg komen en bij huis aankomen!

Het weekend hierna was het tijd om afscheid te nemen van onze Hongaarse huisgenote Timea. Best heftig omdat je zo lang samen gewoond en geleefd hebt. We hadden nog een leuk mooi afscheid voor haar georganiseerd met de kinderen en een paar van de childcare workers. ’s Middags brengen we haar naar het vliegveld en nemen we echt afscheid. Op het vliegveld halen we ook Yoka op, een goede vriendin van mijn die op het moment in Kaapstad studeert. Ze had spontaan bedacht om met het lange paasweekend naar mij toe te komen en daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! Het wordt een heel leuk weekend. We gaan zaterdag naar het Museum cradle of humankind, wat wel leuk was om te zien, maar niet heel bijzonder. Daarna rijden we door naar Rosebank om te shoppen en naar de Afrikaanse markt te gaan. Zondag is Mirte jarig en dat vieren we met een heerlijke paasbrunch. ’s Middags liggen we lekker in het zonnetje. Ik geef yoka nog een rondleiding over het terrein en laat haar de units met alle kinderen zien. ’s Avonds hebben we een braai ter ere van Mirtes verjaardag. Maandag is mijn laatste dagje met Yoka. Marlies, Yoka en ik rijden naar Cullinan, een oud mijnwerkersdorpje waar allemaal leuke winkeltjes zijn. We vinden zelfs een winkeltje met Hollandse kaas, wat heb ik dat gemist! Dan een lekker pannenkoekje eten bij Harrie’s Pannekoekhuis. ’s Middags rijden we naar Menlyn shopping Mall bij pretoria. Eerst lekker winkelen en dan een bioscoopje pakken. Dinsdag breng ik Yoka weer naar het vliegveld en dan is ons leuke weekend samen alweer voorbij .

Afgelopen weekend was het natuurlijk feest in Nederland. Ook in Zuid-Afrika hebben wij koningsdag gevierd! Op zaterdagavond zijn we naar Johannesburg gereden waar een feestje was in het Heineken House. Toen we daar aankwamen was het nog redelijk rustig maar al snel werd het druk en werd het een heel leuk feestje. Er waren voornamelijk Nederlanders van onze leeftijd, er werd Nederlandse muziek gedraaid, er was Heineken bier en bitterballen; oftewel een heel geslaagd feestje. Gelukkig kunnen we in Johannesburg blijven slapen, bij Nederlandse jongeren die Melanie en Rieneke kennen. Heel fijn, want het is niet veilig om hier midden in de nacht nog naar huis te rijden. Zondag lekker een beetje uitbrakken in het zonnetje!