Mijn eerste week
Blijf op de hoogte en volg Nicky
10 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Bronkhorstspruit
Zondag hebben we gelijk een tripje gemaakt met een aantal van de best functionerende jongens. We gingen Chinees Nieuwjaar vieren bij een Chinese tempel een stukje verderop. Met vele duizendklappers, draken, en optredens gaan we het jaar van het paard in. De jongens genieten, al schrikken er een aantal wel van het vuurwerk. ’s Middags hebben we lekker vrij en genieten we van het mooie weer.
Maandag krijgen we een rondleiding door Sizanani en ontmoeten we alle kinderen en de child care workers. De verschillende kinderen zijn verdeeld over 3 units: Tsakane (met de slecht functionerende kinderen), Thembalethu (de meisjes) en Ekhayalethu (de jongens). Ik zal voornamelijk gaan werken met Tsakane voor mijn therapie. ’s Middags hebben we tijd om aan onze verslagen te zitten en de voorbereidende werkzaamheden voor ons onderzoek. ’s Avonds komen de andere twee meiden terug van hun weekendje weg. We wonen in totaal met zijn zessen: Timea (een hongaars meisje), Karoline (Duits), Marlies (Nederlands) en Mirte, Anne en ik.
Dinsdag ben ik bezig geweest met voorbereiding van mijn therapie. Alle materialen moeten uitgezocht worden, om te checken of er niets kwijt is. ’s Middags leren we de kinderen verder kennen door te helpen met het eten geven. ’s Avonds gaan we met een aantal van de jongens naar de kerk in een weeshuis verderop. Bijzonder om te zien dat de kinderen die de hele dag zoveel geluiden maken opeens muisstil zijn in de kerk. ’s Avonds hebben we met de 6 meiden gegeten en kijken we een serie.
Woensdag hebben we een hele drukke dag. We zijn bezig geweest met het uitzoeken, opruimen en schoonmaken van het opslagcentrum van Sizanani. Hier liggen alle materialen opgeslagen en komen de donaties binnen. ’s Middags maken we een wandelingetje met een aantal van de jongens en gaan we met wat andere jongens voetballen. Nou moet ik zeggen dat voetballen een groot woord is. Maar enkele van de jongens kunnen lopen, een aantal kunnen heel hard kruipen en anderen snappen weer totaal niet wat ze met de bal moeten doen. Een chaotische maar hilarische activiteit.
De afgelopen week zijn er in de Townships en in Bronkhorstspruit strikes aan de gang omdat het elektriciteitssysteem niet meer goed werkt. De mensen zijn ontevreden en staken. Omdat ze de afgelopen dagen nog weinig aandacht hebben gekregen van de overheid lopen de stakingen steeds meer uit de hand. Ze steken gebouwen in de fik, vallen mensen aan die naar hun werk zijn geweest en blokkeren de wegen met stenen en brandende banden. Hierdoor is het erg onveilig buiten Sizanani. We kunnen niet daar de daycare centra die liggen in de omringende townships omdat het te onveilig is. Vervelend, omdat de voorraden van eten, maar ook nappies (luiers) opraken daar. Ook kunnen wij geen boodschappen doen, omdat de strikes niet alleen meer in de townships zijn, maar overgewaaid zijn naar Bronkhorstspruit. Daarnaast is het voor de mensen die hier werken onveilig om te laat naar huis te gaan, omdat de strikers dan zien dan ze gewerkt hebben. Daarom helpen we aan het eind van de middag met het te eten geven en het in bed leggen van de kinderen, zodat de child care workers voor 5 uur thuis kunnen zijn.
Donderdag zijn we verder bezig geweest met het opruimen van het opslagcentrum. We maken ’s middags nog een wandelingetje met de meiden. Leuk om te zien dat ze zo kunnen genieten van zoiets simpels als een wandelingetje over het terrein. Verder zitten ze de hele dag binnen voor de tv en gebeurd er weinig. ’s Avonds blijven we binnen en sluiten onszelf op omdat het gerucht gaat dat de strikers onderweg zijn naar Sizanani. Gisteravond is een vrouw uit de plaatselijke gemeente hier geweest omdat dit een veilige plek was (haar huis is in brand gestoken). Daarnaast was er vandaag een belangrijke vergadering van de gemeente op het terrein van Sizanani. Dat is uitgelekt en daarom zouden de strikers hierheen komen. Gelukkig is het de hele avond rustig gebleven hier en hebben ze het terrein niet bereikt.
Vrijdag hebben we weer gevoetbald met een aantal van de jongens en hadden we verder een rustig dagje om aan ons onderzoek te zitten.
Zaterdag genieten we eindelijk van het zonnetje en kunnen we heerlijk in de tuin zitten. ’s Avonds eten we bij Marte (onze begeleidster) en haar vriend. We hebben heerlijk gebraaid (bbq’en). Het was een hele gezellige avond. Laat op de avond begon het keihard te regenen en helaas moesten we nog 5 minuten lopen naar huis. Nou zijn wij natuurlijk als Nederlanders wel wat regen gewend, maar dan heb je de regen hier nog niet gezien. Over het algemeen valt er binnen een halfuur evenveel als op een regenachtige dag in Nederland de hele dag zou vallen. We waren binnen 5 seconden tot op het bot doorweekt. Bij de kerk stroomde een soort rivier en op sommige plekken lagen op de straat plassen van bijna een halve meter diep. Thuis gelukkig lekker een warme douche en onze heerlijke bedjes.
Zondag hadden we een heerlijke rustige dag. Aangezien het weer slecht was hebben we ’s middags een filmpje gekeken en heb ik de rest van de dag heerlijk gelezen.
-
10 Februari 2014 - 16:51
Bella:
Aaaaah Nick, wat leuk om te lezen! Hoewel ik de rest ook wel van jou had gehoord 0=]
Die strikes klinken wel eng zeg, hopelijk waait het allemaal snel over! En ik ben benieuwd hoe het met de therapie verder zal gaan!
Wel reisverslagen blijven schrijven he ;) -
10 Februari 2014 - 17:09
Iris:
Hey Nicky!
Leuk om te lezen waar je mee bezig bent! Die strikes klinken niet echt prettig, hoop dat ze snel over zijn. Heel veel succes met je werk daar en doe voorzichtig! ;)
Liefs,
Iris -
10 Februari 2014 - 17:12
Eliza:
Super leuk om te lezen chick! Klinkt echt heel gaaf allemaal, ik ben jaloers. Hoop wel voor je dat die strikes snel voorbij zijn. Geniet er van daar en ik kijk uit naar je volgende verhaal :). xxxxx -
10 Februari 2014 - 17:40
Yoka:
Spannend verhaal Nickyy! Gelukkig klinkt het alsof het veilig is bij jullie op het terrein :)
Je bent me nu al voorbijgestreefd in mensen op de hoogte houden met je blog trouwens hehe.
Hier in Kaapstad regent het lekker niet! Hoe gaat het verder met de voorbereidingen?
liefs! -
10 Februari 2014 - 17:59
Anne:
Ha lieve zus!Ik wist helemaal niet dat je een blog ging bijhouden! Leuk, want dat kan ik je verhalen een stuk beter volgen dan over Skype dat steeds wegvalt :). Een goeie, maar spannende eerste week zeg! Liefs! An -
11 Februari 2014 - 09:49
Jose Kreutzkamp:
Hoi Nicky.
super dat ik je via dit blok kan volgen en een beetje meebeleven. Ben natuurlijk al een beetje op de hoogte van alle toestanden in weeshuizen ( een nichtje van ger heeft hier ook 2 x 6 maanden stage gelopen en heeft u een weeshuis geadopteerd. ) Zal haar eens vragen waar haar weeshuis ligt en welke ervaringen zij heeft met werken met kinderen in zuid afrika.
Heb bewondering voor jullie enthousiasme en hoop dat je na je stage met een voldaan gevoel weer terugkomt naar nederland.
groetjes vanuit een regenachtig Sittard. -
12 Februari 2014 - 19:48
Bram:
Hoi Nicky!
Wat leuk dat je een reisverslag bijhoudt zeg, blijven doen! Ben benieuwd naar je volgende verhaal!
Groet uit het saaie Nederland zonder braays.
Bram
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley